پریرخ شاه یلانی ( پری زنگنه ) ، هنرمند کاشانی تبار تحصیلات مقدماتی خود را در تهران گذراند و نخستین درس های آواز را نزد استاد نصر اله زرین پنجه در ردیف های آواز ایرانی فرا گرفت. سپس به هنرستان عالی موسیقی گام نهاد و به علت داشتن صدای لیریکو اسپنتو (Lyrico Espinto ) نزد خانم اولین باغچه بان به تحصیل اپرا پرداخت و پس از آن برای تجربه اندوزی بیشتر و تکمیل آموخته های خود به کشور های ایتالیا ، آلمان و اتزیش سفر کرد تا از امکان کم نظیری که این نوع صدا در اجراهای متنوع به وی می داد، نهایت بهره را ببرد.
او در سال 1350 در یک حادثه رانندگی بینایی خود را از دست داد. اما همانگونه که از همت بلند ایشان انتظار میرفت، هدف تازه ای برای خود در زندگی ایجاد کرد، که عبارت بود از ایجاد انگیزه در روشندلان و اثبات این که نابینایی و اصولا هرگونه آسیب دیدگی عضوی مانع شکوفایی توانمندی های انسان و اوج گیری هنر نمیتواند باشد.
برای نیل به این مقصود، پس از وقفه ای که زندگی زناشویی و خانوادگی دوران بینایی ، به فعالیت های هنری اش داده بود، مصمم و جدی تر به این مهم پرداخت. سفر های هنر جویانه ی خود را آغاز کرد و سپس کنسرت های متعددی را به اجرا در آورد.
به زودی آوازه ی صدای نرم و دل انگیز پری در محافل هنری داخلی و صحنه های بین المللی پبچید و تالار هایی چون الیس تالی (Alice Tully ) در لینکلن سنتر نیویورک ، هربست (Herbst ) در سانفرانسیسکو، دانشگاه هاروارد (Harvard University ) در بوستون ، سل گو ( Salle Gavo ) در پاریس، هرکولس ( Hercules ) در مونیخ، ویلشر در لس آنجلس، دانشگاه برکلی، دانشگاه یو سی ال ا ( UCLA) در لس آنجلس، کندی سنتر ( Kennedy Center ) در واشنگتن و تالار هایی در سرتاسر ژاپن پذیرای این هنرمند پر کار شد.
مسافرت های پی در پی و گسترده ایشان در سرتاسر ایران از جمله قدم هایی به منظور آشنایی مردم دیار مختلف با موسیقی صحیح و دلچسب و نیز ایجاد درآمد برای یاری دادن به مراکز فرهنگی روشندلان هر دیار و منطقه در ایران بوده است.
از اجراهای برجسته خانم زنگنه سولیست بودن او در سمفونی شماره 9 بتهوون است که توسط ارکستر سمفونی فورت لادردل (Fort Lau Derdale ) به رهبری لاری سیگال (Larry Segal ) در فلوریدا اجرا شد. همچنین بازسازی علمی ترانه های محلی و بومی ایران و اجرای آن به صورت کلاسیک از کارهای شاخص ایشان به شمار میرود.
از دید این هنرمند ، جهان امروز نیاز به مهر ورزیدن بیشتر برای ارتباط انسانی بهتر بین مردم دارد. موسیقی یکی از بهترین راه هاست که در ایجاد این ارتباط سهم بزرگی را دارد. لذا یک هنرمند بر اساس ارزش های هنری که در همه جهان، زبان بیان زیبایی هاست میتواند به این هدف نزدیک شود. از این رو پریرخ زنگنه به اجرا و خلق آثاری پرداخته است که منظور او را ذر یکپارچه کردن احساس مردم عملی میکند.
خانم زنگنه در سال های گذشته موفق به اخذ مدال طلای بین المللی آواز و دریافت تقدیرنامه های متعدد از محافل هنری جهان گردید و به پاس خدمات نیکو کارانه و فعالیت های فرهنگی و هنری اش "سفیر حسن نیت" نامیده شد.
وی علاوه بر موسیقی و آئاز به چند هنر دیگر نیز آراسته است. از جمله هنر گل آرایی که آن را در مدرسه اوهارای (Ohara) ژاپن فرا گرفته و از پیشگامان شناساندن این هنر ظریف به ایرانیان بوده است. ایشان کتاب های متهددی نیز نوشته اند، همچون "آوای نام ها از ایران زمین " که نام نامه ی منحصر به فردی است که گردآوری و نوشتن آن بیش از پنج سال به طول انجامید و نیز کتاب هایی در وصف طبیعت با اهداف آموزشی برای کودکان و نوجوانان به ویژه نابینایان. تاکنون بیش از سیصد ترانه و ده اثر نوشتاری از این هنرمند عرضه شده است. وی هم اکنون مشغول تدارک سه کتاب در زمینه های تخصصی خود موسیقی، آواز، هنر گل آرایی و مسایل نابینایان با عنوان های "شما هم با من آواز بخوانید" ، " باغ و بوستان در خانه" و " زندگی در نابینایی" میباشد.