خداوند بی نهایت است و لا مکان و بی زمان
اما بقدر فهم تو کوچک میشود
و بقدر نیاز تو فرود می آید
و بقدر آرزوی تو گسترده میشود
و بقدر ایمان تو کارگشا میشود
و به قدر نخ پیر زنان دوزنده باریک میشود
و به قدر دل امیدواران گرم میشود
یتیمان را پدر می شود و مادر
بی برادران را برادر می شود
بی همسرماندگان را همسر میشود
عقیمان را فرزند میشود
ناامیدان را امید می شود
گمگشتگان را راه میشود
در تاریکی ماندگان را نور میشود
رزمندگان را شمشیر می شود
پیران را عصا می شود
و محتاجان به عشق را عشق می شود
خداوند همه چیز می شود همه کس را
به شرط اعتقاد
به شرط پاکی دل
به شرط طهارت روح
به شرط پرهیز از معامله با ابلیس
بشویید قلب هایتان را از هر احساس ناروا
و مغز هایتان را از هر اندیشه خلاف
و زبان هایتان را از هر گفتار ِناپاک
و دست هایتان را از هر آلودگی در بازار
و بپرهیزید
از ناجوانمردیهــا
ناراستی ها
نامردمی ها!
چنین کنید تا ببینید که خداوند
چگونه بر سر سفره ی شما
با کاسه یی خوراک و تکه ای نان می نشیند
و بر بند تاب، با کودکانتان تاب میخورد
و در دکان شما کفه های ترازویتان را میزان میکند
و در کوچه های خلوت شب با شما آواز میخواند
مگر از زندگی چه میخواهید
که در خدایی خدا یافت نمیشود؟
که به شیطان پناه میبرید؟
که در عشق یافت نمیشود
که به نفرت پناه میبرید؟
که در حقیقت یافت نمیشود
که به دروغ پناه میبرید؟
که در سلامت یافت نمیشود
که به خلاف پناه میبرید؟
و مگر حکمت زیستن را از یاد برده اید
که انسانیت را پاس نمی دارید ؟!
از همان روز اول که به دنیا می آییم دلمان خوش است
دلمان خوش است که مادری داریم که شیرمان می دهد
دلمان خوش است که پدری داریم که می توانیم با موهای صورتش بازی کنیم
دلمان خوش است که همه گوسفند ها و گاو ها و مرغ ها برای شکم ما آفریده شده اند
دلمان به این خوش می شود که زمین زیر پای ماست و آسمان هم
دلمان به قیافه خودمان توی آینه خوش می شود
یا به اینکه توی جیبمان یک دسته اسکناس داریم
دلمان به لباس نویی خوش می شود و به اصلاح سر و صورتی ذوق می کنیم
یا وقتی که جشن تولدی برایمان می گیرند
یا زمانی که شاگرد اول می شویم
دلمان ساده خوش می شود به یک شاخه گل یا هدیه ای که می گیریم
یا به حرف های قشنگی که می شنویم
دلمان به تمام دروغ ها و راست ها خوش می شود
به تماشای تابلویی یا منظره ای یا غروبی یا فیلمی در سینما و شکستن تخمه ای
دلمان خوش می شود به اینکه روز تعطیلی را برویم کنار دریا و خوش بگذرانیم
مثلا با خنده های بی دلیل
یا سرمان را تکان بدهیم که حیف فلانی مرد یا گریه کنیم برای کسی
دلمان خوش می شود به تعریفی از خودمان و تمسخری برای دیگران
یا به رفتنی به مهمانی و نگاه های معنی دار و اینکه عاشق شده ایم مثلا
دلمان خوش می شود به غرق شدن در رویاهای بی سرانجام
به خواندن شعرهای عاشقانه و فرستادن نامه های فدایت شوم
دلمان ساده خوش می شود با آغوشی گرم و حرف هایی داغ
دلمان خوش است که همه چیز روبراه است
که همه دوستمان دارند
که ما خوبیم
چقدر حقیریم ما...
چقدر ضعیفیم ما...
دلمان خوش است که می نویسیم و دیگران می خوانند و عده ای می گویند، آه چه زیبا
و بعضی اشک می ریزند و بعضی می خندند
دلمان خوش است به لذت های کوتاه ... به دروغ هایی که از راست بودن قشنگ ترند
به اینکه کسی برایمان دل بسوزاند یا کسی عاشقمان شود
با شاخه گلی دل می بندیم و با جمله ای دل می کنیم
دلمان خوش است به شب های دو نفری و نفس های نزدیک
دلمان خوش می شود به برآوردن خواهشی و چشیدن لذتی
و وقتی چیزی مطابق میل ما نبود
چقدر راحت لگد می زنیم و چه ساده می شکنیم همه چیز را
روز و شب ها تمام می شود و زمان می گذرد
دلمان خوش می شود به اینکه دور و برمان پر می شود از بچه ها
دلمان به تعریف خاطره ها خوش می شود و دادن عیدی
دلمان به اینکه دکتر می گوید قلبت مشکلی ندارد ذوق می کند
و اینکه می توانیم فوتبال تماشا کنیم و قرص نیتروگلیسیرین بخوریم
دلمان به خواب های طولانی و بیداری های کوتاه خوش است
و زمان می گذرد
حالا دلمان خوش می شود به گریه ای و فاتحه ای
به اینکه کسی برایمان خیرات بدهد و کسی و به یادمان اشک بریزد
ذوق می کنیم که کسی اسممان را بگوید
و یا رهگذری سنگ قبرمان را بخواند
و فصل ها می گذرد
دلمان تنها به این خوش می شود که موشی یا کرمی از گوشت تنمان تغذیه کند
یا ریشه گیاهی ما را بمکد به ساقه گیاهی
دلمان خوش است به صدای عبور آدم هایی که آن بالا دلشان خوش است که راه می روند
روی قبر ما
و دلمان می شکند از لایه های خاکی که سنگ قبرمان را در مرور زمان می پوشاند
و اینکه اسممان از یاد بچه ها رفته است
و زمان باز می گذرد
دلمان خوش است به استخوان بودن
به هیچ بودن
به خاک بودن دلمان خوش است
به مورچه ها و موش ها و مارها
ما آدم ها چه راحت دلمان خوش می شود
مثل کودکانی که هنوز نمی فهمند
ما اشرف مخلوقات عالم هستیم و چقدر خوش به حالمان می شود که بگویند ما خیلی خوبیم ... !
و من دلم خوش است به نوشتن همین چند جمله
و این است پایان سایه روشن هستی ...
اراده ای فراتر از معلولیت جسمی
نویسنده: امید توفیقی
معلولیت، محدودیت نیست؛ بارها این جمله کلیشه ای
اما پر معنا را شنیده ایم، جمله ای که افراد سالم
را باید به تعمق وادارد و ملکه ذهن معلولان شود.
مصداق بارز این مهم را در دوی 400 متر المپیک
دیدیم، جایی که دونده سرشناس آفریقای جنوبی بدون
پا به فینال این ماده راه یافت. پاهای اسکار
پیستوریوس، در یازده ماهگی به دلیل این که استخوان
های نازک نی اش مشکل داشتند، از زیر زانو قطع شد،
اما او به قول خودش هرگز با این فکر که دچار
معلولیت بوده بزرگ نشده است، ذهنیتی که والدینش
بویژه مادرش در آن نقش داشته اند. اسکار که پیش از
این در پارالمپیک 2004 آتن به کسب یک مدال طلا، و
در پارالمپیک 2008 پکن سه مدال طلاکسب کرده است پس
از آن که این اجازه یافت در رقابت های جهانی افراد
سالم شرکت کند در آن رقابت ها هم سه مدال نقره کسب
کرد.
به تبع آن رویداد کمیته بین المللی المپیک
مجوز حضور او را در بازی های المپیک لندن هم صادر
کرد و این دونده که روی دو پای آهنی(تیغه) می دود
در مرحله مقدماتی ماده 400 متر المپیک 2012 لندن
با زمان 44 / 45 ثانیه در جایگاه دوم ایستاد و به
مرحله پایانی صعود کرد تا به خوبی توانایی اراده
انسان را به نمایش بگذارد. اراده ای که به دلیل
حمایت والدین او و بویژه مادرش شکل گرفته است،
وقتی مادر با دو پرسش این گونه صحبت می کند: کارل
کفش هایت را بپوش، اسکار تو هم پاهایت را بپوش.
این دونده معلول که پا به پای دوندگان سالم می دود
بایدالگوی خوبی برای همه کشورهای دنیا از جمله خود
ما باشد افراد معلول را هم دریابیم و هم به آنها
اعتماد به نفس بدهیم.
روزنامه جام جم، شماره 3477 به تاریخ 16/5/91،
صفحه 20 (صفحه آخر)
تمایل گیاهان برای هم صحبتی با بشر
محققان به تازگی دریافته اند دانه های فلفل قادر
به احساس گیاهان همسایه حتی از درون یک جعبه
هستند. مشهور است که گیاهان از بسیاری از حس های
انسانی برخوردارند. آنها قادر به احساس تغییرات در
سطح نور، بوییدن مواد شیمیایی در هوا و چشیدن طعم
آنها در خاک هستند. گیاهان حتی از حس لامسه ای
برخوردارند که ضربه را از بادهای قوی تشخیص می
دهد. اکنون یک ادعای جنجالی مطرح شده که طبق آن
گیاهان قادر به شنیدن نیز هستند. این ایده در قرن
19 میلادی نیز مطرح شده بود و از آن پس مطالعات
کمی نشان داد که گیاهان به صدا واکنش نشان داده و
منجر به ایجاد ادعاهایی مبنی بر رشد بهتر گیاهان
در صورت صحبت با آنها شده است.
تیمی از محققان دانشگاه غرب استرالیا در
کراولی، دانه های فلفل را درون هشت ظرف در دایره
ای در اطراف یک گلدان گیاه رازیانه شیرین قرار
دادند. رازیانه شیرین به انتشار مواد شیمیایی در
هوا و خاک که رشد گیاهان دیگر را کند می کند،
پرداخت. در برخی از آزمایشات، رازیانه در یک جعبه
قرار گرفته و از انتشار مواد شیمیایی آن در اطراف
دانه های فلفل جلوگیری شد. در تجربیات دیگر از
جعبه استفاده کردند اما هیچ رازیانه ای درون آن
قرار ندادند.
در هر آزمایش، تمام گیاهان در یک جعبه عایق
صوتی برای جلوگیری از اختلال سیگنال های بیرونی
قرار گرفتند. طبق انتظار، دانه های فلفل در مواجهه
با رازیانه از رشد آهسته تری برخوردار بودند. جالب
تر زمانی بود که گیاه رازیانه درون جعبه ای مخفی
شده بود و دانه ها در این زمان سریع تر از سایر
گروه ها جوانه زدند. محققان به تکرار این آزمایش
با 2400 دانه فلفل در 15 جعبه پرداخته و هر بار
پاسخ یکسان دریافت کردند که نشانگر واکنش دانه ها
به نوعی سیگنال بود. این سیگنال باور محققان را در
مورد کندشدن رشد دانه ها در صورت ورود مواد
شیمیایی تقویت کرد.
احتمالاً جعبه اطراف رازیانه به توقف انتشار
این سیگنال ها و شنیدن آن توسط دانه ها منجر شده
که در رشد آنها تاثیری نگذاشته است. اگرچه این
تحقیقات در مراحل ابتدایی قرار داشته اما نتایج آن
ارزشمند است. این نتایج نشان داده گیاهان از
ابزارهای ارتباطی برخوردارند که هنوز ناشناخته
باقی مانده اند.
روزنامه ایران، شماره 5128 به تاریخ 27/4/91،
صفحه 10 (دانش)
عینک موزیکال ویژه نابینایان، راهنمایی برای درک فاصله و رنگ اشیاء
شاید شما نیز به یاد بیاورید. در بچگی یکی از بازیهای مان آن بود که یک نفر چیزی را در جایی مخفی می کرد و دیگری را با زدن ضربه و تولید صدا در پیدا کردن آن راهنمایی می کرد. هرچه قدر که فرد به مخفیگاه نزدیک تر می شد، شدت ضربه ها تند تر و هر چه بیشتر فاصله می گرفت، شدت ضربه ها کند تر بود. حالا محققین با ایده گرفتن از این بازی کودکانه طرحی را برای نابینایان ارائه کرده اند تا بتوانند اشیا اطراف خود را راحت تر شناسایی کنند.
تیمی از محققین دانشگاه Hebrew یک گجت پوشیدنی جدید به نام Eyemusic طراحی کرده اند که می تواند اطلاعات بینایی را به حجمی از صدای تم های موسیقی تبدیل و در اختیار افراد نابینا و کسانی که دچار اختلالات بینایی هستند، قرار دهد. این وسیله جدید یک عینک است که فرد نابینا آن را بر روی چشم خود قرار می دهد. بر روی فریم این عینک یک لنز دوربین جاسازی شده که با هدفونی در انتهای یکی از دسته های عینک در ارتباط است.
زمانی که فرد نابینا عینک را بر روی چشم خود می گذارد، این لنز فضای روبروی او را اسکن می کند. اسکن تصاویر از سمت چپ به راست انجام می شود. به این تصاویر اسکن شده soundscape گفته می شود. بر اساس هر صحنه اسکن شده یک قطعه موسیقی اجرا شده و صدای آن از طریق هدفون برای فرد نابینا پخش می شود.
هر چه که حرکت فرد به سمت نقاط موجود در منطقه اسکن بیشتر باشد، همان میزان صدای موسیقی قویتری برای او از طریق هدفون پخش می شود. در واقع سرنخ های صوتی، فرد نابینا را از طریق شدت و ضعف پخش صدا در وضعیت نزدیک و یا دور شدن به هدف های موجود در تصاویر اسکن شده، راهنمایی می کند.
نقش اصلی این تصاویر آن است که به زبان موزیکال ترجمه می شوند و با نشانه های شنیداری فرد نابینا را در راه یابی کمک می کنند. و البته برای هر رنگ نیز یکی از آلات موسیقی فرض می شود. برای مثال رنگ آبی صدای طبل، سبز صدای نی و .... تصویر با وضوح و کیفیت بالا در اسکن انجام شده، به معنی نزدیک شدن به شیئ مورد نظر و صدای آلات موسیقی به معنی دسترسی پیدا کردن به جسمی با رنگ خاص است. به این شکل فرد نابینا هم می تواند دوری و نزدیکی جسم را درک کند و هم اینکه یک درک موسیقیایی از رنگ های مختلف داشته و میان آنها تمایز قائل شود.
امید است با توسعه این طرح وسیله ای حساس تر و قابل استفاده برای نابینایان ایجاد شود تا آنها نیز قادر باشند کارهای خود را نظیر خرید و یا گردش خارج از منزل، بدون نیاز به کمک دیگران انجام دهند.