کتابخانه الکترونیکی ویژه کودکان و نوجوانان نابینای انجمن نابینایان استان آذربایجان غربی در ارومیه با حضور نماینده شرکت سامسونگ خانم رضایی مدیرعامل انجمن نابینایان ایران آقای علی اکبر جمالی و با حضور تعدادی از مسولین استان و جمعی از کودکان و نوجوانان نابینا به همراه خانواده هایشان در محل دفتر این انجمن در ارومیه در تاریخ 17/8/91 راس ساعت 16 افتتاح و آماده بهره برداری شد
این کتابخانه سومین کتابخانه ای است که با همکاری و مساعدت شرکت سامسونگ برای نابینایان در کشور راه اندازی می شود
نابینایان و کم بینایان تنها یک مدال گرفتند
با وجود موفقیت کلی ورزشکاران جانباز و معلول،
کاروان اعزامی ایران به لندن در یک بخش نتوانست
نمره قبولی بگیرد؛ ورزش های نابینایان و کم
بینایان!
در شرایطی که پیش از عزیمت ورزشکاران کشورمان
به بازی های پارالمپیک لندن، رویکرد کیفی به عنوان
اصلی ترین فاکتور برای اعزام ورزشکاران به لندن
اعلام شد و بر مبنای آن دوومیدانی با وجود کسب 25
سهمیه ورودی تنها با 16 ورزشکار در بازی ها شرکت
کرد، اما به نظر می رسید ​ ورزشکاران نابینا و کم
بینا از این مساله استثنا هستند.
سه دوومیدانی کار، شش جودوکار و تیم های گلبال
و فوتبال پنج نفره ورزشکارانی بودند که در مجموع
نتوانستند انتظارات را برآورده کنند. در این بین
ناکامی ورزشکاران نابینا و کم بینا از جودو آغاز
شد؛ جایی که جودوی ایران چهارسال پیش در پکن 2008
توسط سعید رحمتی صاحب مدال نقره شده بود و خسرو
گلکار، سرمربی تیم ملی بارها وعده کسب نتایج بهتری
را در بازی های لندن می داد، اما سعید رحمتی که از
او به عنوان بخت نخست مدال طلادر لندن نام برده می
شد در همان دور نخست وزن66 کیلو در کمتر از 5
ثانیه به دلیل خطای فنی بازنده شد تا این شکست
سرآغازی بر ناکامی کل تیم ملی جودو در کسب مدال
باشد. در ادامه هم محمدعلی شنانی، حمزه ندری، حامد
علیزاده، امیرحسن نتاج و هانی عساکره یکی پس از
دیگری از دور مسابقه ها کنار رفتند.
جالب آن​که سه ملی پوش جودو در دیدار رده بندی
و در یک قدمی کسب مدال برنز، از حریفانشان شکست
خوردند؛ شکست هایی که گلکار سرمربی تیم بعضا آنها
را ناشی از بدشانسی یا شتاب زدگی شاگردانش دانست،
اما به هر دلیل که بود جودو نتوانست انتظارها را
برآورده کند، انتظاراتی که خود کادرفنی، جودوکاران
و مسئولان فدراسیون ایجاد کرده بودند.
اما تیم ملی گلبال که به دلیل تائید نشدن کلاس
بندی دو نفر از بازیکنانش انتظار چندانی را متوجه
خود نکرده بود، با ارائه بازی های خوب در مرحله
گروهی جلب توجه کرد. البته همین تیم نیز در دور
حذفی 5 بر یک مغلوب فنلاند شد تا مطابق پیش بینی
های قبلی از کسب مدال بازبماند.
سومین تیم ناکام اعزامی فدراسیون ورزش های
نابینایان و کم بینایان تیم فوتبال پنج نفره بود.
این تیم هم با وجود ارائه بازی های قابل قبول در
مرحله گروهی، در نهایت نتوانست به مرحله نیمه
نهایی صعود کند و شانس کسب مدال را از دست داد.اما
سه دوومیدانی کار نابینا و کم بینا هم به لندن
اعزام شده بودند که از این سه نفر، هاجر تکتاز در
رده پنجم قرار گرفت و عرفان حسینی هم که یکی از
امیدهای کسب مدال در رشته پرتاب نیزه بود به عنوان
چهارمی بسنده کرد. در این بین تنها سجاد نیک پرست
بود که در ماده پرتاب نیزه موفق شد به مدال نقره
دست یابد.
نیک پرست درباره کسب این افتخار چنین اظهار
نظر کرد: تمرین زیادی برای کسب موفقیت در
پارالمپیک انجام داده بودم، خودم به مدال آوری
خوشبین بودم هرچند خیلی ها آن را باور نداشتند.
او ضمن خوشحالی از موفقیت ملی پوشان دوومیدانی
ابراز امیدواری کرد که چهار سال بعد در
ریودوژانیرو 2016 به مدال طلادست یابد.
روزنامه جام جم، شماره 3506 به تاریخ 21/6/91،
صفحه 11 (پرونده)
برجسته‌ترین جراح چشم پزشک ایرانی در امریکا به کما رفتروزنامه جمهوری اسلامی
23/05/1391
سرویس خبر: داخلی
برجسته‌ترین جراح چشم پزشک ایرانی در امریکا به کما رفت
پروفسور "علی اصغر خدادوست"، بزرگترین جراح چشم پزشک ایرانی مقیم
آمریکا به کما رفت.
به گزارش ایسنا، پروفسور خدادوست که به طور متناوب توسط استادان و
شخصیت‌های برجسته‌ای در چشم پزشکی به عنوان بهترین جراح پیوند قرنیه در
دنیا معرفی شده است، به علت عارضه قلبی در یکی از بیمارستانهای
آمریکا، بستری شد و پس از عمل جراحی بای پس به کما رفت.
شهرت این استاد چشم پزشک 77 ساله ایرانی علاوه بر مقالات علمی متعدد و
تحقیقات گسترده در زمینه‌های مختلف و کیفیت درمان و تجربه در درمان
جراحی، مدیون تحقیقات پایهای بر ناراحتی‌های سطح قرنیه است.
علی اصغر خدادوست در سال 1314 در شیراز متولد شد. دبستان و دبیرستان را
در شیراز پشت سر گذاشت و به عنوان آموزگار در دبستان داوری داراب مشغول
به کار معلمی شد. در سال 1333 در امتحان ورودی دانشکده پزشکی شیراز
شرکت کرد و با درجه ممتاز بین داوطلبان پذیرفته و در این دانشکده مشغول
به تحصیل شد. دوره شش ساله پزشکی را با درجه ممتاز پشت سر گذاشت و پس
از یک سال گذراندن دوره دستیاری چشم و گوش و حلق و بینی در بیمارستان
نمازی دانشگاه شیراز در سال 1341 از طرف دولت برای گذراندن دوره تخصصی
در ایالات متحده انتخاب شد.
دکتر خدادوست به عنوان اولین و تنها دستیار خارجی در بخش چشم پزشکی
دانشگاه جانز هاپکینز در سال 1341 پذیرفته شد و دوران سه ساله دستیاری
را به عنوان بهترین دستیار مرکز چشم پزشکی ویلمر شناخته شد.
وی در این دوران علاوه بر تحصیل در علوم بالینی به طور فعال مشغول
تحقیقات در علوم پایه بود و مقالات متعددی در مجلات مختلف به چاپ
رسانید. پس از پایان دوران، یک سال به عنوان مربی و یک سال به عنوان
استادیار در بخش چشم پزشکی همان دانشگاه مشغول به کار شد و در سال 1347
علیرغم پیشنهاد و خواست دانشگاه جان هاپکینز عازم ایران و در بخش چشم
پزشکی دانشگاه شیراز به عنوان استاد مشغول فعالیت شد.
از سال 1347 تا 1359 وی هر دو سال یک بار به عنوان استاد مدعو شش ماه
را در بخش چشم دانشگاه جانز هاپکینز برای ادامه برنامه‌های تحقیقاتی
گذراند و در این دوران چندین مرتبه به عنوان مدرس در کشورهای متعددی از
جمله چین، ترکیه، سوریه، عمان، پرو، اکوادور و ایتالیا دعوت شد. دکتر
خدادوست در سال 1359 عازم آمریکا شد و به عنوان استاد در بخش چشم
دانشگاه جانز هاپکینز مشغول به کار شد.
وی در سال 1361 به عنوان استاد و رئیس بخش چشم دانشگاه سیسیل انتخاب شد
و در سال 1371 مرکز چشم پزشکی کنتیتکت در شهر نیوهیون را تاسیس کرد و
به عنوان مسؤول آن مشغول به کار شد. از سال 1359 به طور مکرر سالی
دوبار به وطن خود بازگشته و در فعالیت‌های بالینی و آموزشی در
بیمارستانهای مختلف تهران و شیراز شرکت کرده است.
دانش آموزان استثنایی از مهر به مدارس عادی می روند
رئیس سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور از تحصیل
دانش آموزان استثنایی با آسیب دیدگی کم از مهر
امسال در مدارس عادی خبر داد.
نامدار عبداللهیان در گفت وگو با فارس افزود:
یکی از رسالت هایی که خاص آموزش و پرورش استثنایی
است، این بوده که بستر حضور دانش آموزان با
نیازهای ویژه را در جامعه فراهم کند. ما برای این
که بتوانیم عدالت اجتماعی را رعایت کرده باشیم و
مهارت کنار آمدن دانش آموزان عادی با دانش آموزان
استثنایی را تقویت کنیم، طرح تلفیقی ـ فراگیر را
به صورت آزمایشی اجرا کردیم.
وی با بیان این که این طرح در سال 85 در شورای
عالی آموزش و پرورش به تصویب رسید و در پنج سال
گذشته به صورت آزمایشی در تعدادی از مدارس اجرا
شد، گفت: بر اساس مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش،
آیین نامه آموزش و پرورش تلفیقی ـ فراگیر کودکان و
دانش آموزان با نیازهای ویژه تصویب شد.
به گفته عبداللهیان، کلیت این آیین نامه با
امضای وزیر آموزش و پرورش به ادارات کل آموزش و
پرورش استان ها ابلاغ شده است و شیوه نامه آن نیز
بزودی آماده می شود.
رئیس سازمان آموزش و پرورش استثنایی کشور بیان
کرد: در این طرح بحث فضا و نیروی انسانی حائز
اهمیت است و با هماهنگی سایر معاونت های آموزش و
پرورش در تلاش هستیم که آیین نامه آن تا پایان
مرداد آماده شود.
بر اساس مصوبه شورای عالی آموزش و پرورش، دانش
آموزان با نیازهای ویژه (کودکان استثنایی) با
میزان آسیب دیدگی اندک مانند ناشنوایی، نابینایی و
معلولیت جسمی اندک می توانند در مدارس عادی ادامه
تحصیل دهند.
روزنامه جام جم، شماره 3480 به تاریخ 19/5/91،
صفحه 17 (جامعه)
آموزش عالی رایگان، حق غیرقابل تفسیر شهروندان
معلول ایران
نویسنده : سهیل معینی
یکی از دستاوردهای بزرگ قانون جامع حمایت از حقوق
افراد دارای معلولیت ایران، مصوب 1383، به رسمیت
شناختن حق آموزش رایگان افراد معلول از مقطع آموزش
پایه تا بالاترین سطوح آموزش یعنی دسترسی به آموزش
عالیست. دستاوردی بزرگ و کمنظیر در میان اکثر
کشورهای درحال توسعه جهان که اثری ملموس بر بهبود
سطح زندگی اجتماعی شهروندان معلول و توانمندسازی
جوانان دارای آسیبمندیهای جسمی و حسی است. ماده 8
قانون جامع علاوه بر قائلشدن به دسترسی رایگان
شهروندان معلول به آموزش عالی، بر حق آموزش رایگان
این افراد در عرصه آموزشهای فنی و حرفهای نیز تأکید
گذاشته است، امری که متأسفانه علیرغم اهمیت بسیار آن
به دلیل تأثیر آن بر توانمندسازی جویندگان کار دارای
معلولیت متاسفانه تاکنون محقق نشده است. در آییننامه
اجرایی این ماده به طور صریح و روشن بر حق آموزش
رایگان افراد معلول در مراکز آموزش عالی غیردولتی
نیز تأکید شده است. به همین دلیل با اجرایی شدن این
ماده، خیل عظیمی از افراد معلول جویای کسب مدارج
عالی آموزشی با آرامش خاطر از پرداخت شهریههای
دانشگاهیشان توسط دولت و از طریق سازمان بهزیستی در
آزمونهای ورودی این مراکز شرکت کرده و به طبع به
دلیل آسان بودن آزمون ورودی این مراکز در مقایسه با
مراکز آموزش عالی دولتی به شکل چشمگیر وارد این
مراکز شدند. حاصل این گشایش در امر آموزش عالی افراد
معلول، بحران فشار بر منابع مالی سازمان بهزیستی به
منظور پرداخت شهریه گروه رو به تزاید دانشجویان تازه
وارد معلول به دانشگاههای غیردولتی بود. مسئولین امر
چاره را در اولویتبندی دانشجویان مشمول کمکهای مالی
آموزشی دیدند، از طریق فیلتر مددکاری، چه کسی می
تواند کل شهریه یا بخشی از آن را خود یا خانوادهاش
بپردازد!؟ در مرحله بعد اولولیت بر پرداخت شهریههای
دانشجویان مقاطع پایینتر آموزش عالی متمرکز شد زیرا
حتما شهریههای مقطع دکتری و کارشناسیارشد بسیار
بالاتر از دورههای کارشناسی و کاردانی است و فشار
بیشتری بر منابع مالی سازمان بهزیستی وارد میکند.
در واقع حق شهروندان دارای معلولیت برای دسترسی به
آموزش عالی از چند عامل تهدید شد. نخست استفاده از
صفت «واجد شرایط» در متن قانون که از آن میشد به
گونهای استفاده و تفسیر کرد که منظور از واجدین
شرایط افراد معلول فاقد بضاعت مالی آن هم از دیدگاه
مددکاران سازمان بهزیستی است. قطعا اگر قرار باشد
تفسیری در این خصوص صورت گیرد که نباید صرفا برعهده
مجری قانون، بلکه باید توسط دستگاه قانونگذار یعنی
مجلس شورایاسلامی صورت پذیرد. باید به این نکته توجه
کرد که زندگی توام با معلولیت در جامعهای دارای
سیستم تأمین اجتماعی ضعیف مستلزم هزینههای سنگینی
است که باید با لحاظ آن واجد شرایط بودن دانشجویان
معلول برای دریافت شهریه، بر اساس آن و آن هم توسط
قوه مققنه صورت پذیرد. عامل تهدید کننده دیگر عدم
پیشبینیهای واقعبینانه سازمان بهزیستی در مورد میزان
منابع مالی مورد نیاز پرداخت شهریه دانشجویان معلول
به شکل سالانه، کارشناسی شده و مبتنی بر درصد رشد هر
ساله تازه واردان معلول به دانشگاههای کشور است که
طبعا عدم تکافوی این منابع را موجب میشود؛ نقصی
مدیریتی که قابل رفع است. مشکل دیگر دانشجویان معلول
شکل پرداخت شهریه به مراکز آموزشی است. به دلیل عدم
تأمین به موقع منابع مالی سازمان بهزیستی یا عدم
مددکاری به موقع در اینخصوص در بسیاری از مواقع از
دانشجویان خواسته میشود شهریههای خود را به مراکز
آموزشی پرداخت و سپس مبلغ پرداختی خود را آن هم پس
از عبور از فیلتر مددکاری در اواخر ترم یا حتی سال و
با تأخیر بسیار از سازمان دریافت کنند. مکانیزمی
بیمار که هر ساله اضطراب شدیدی را بر ذهن و روان
دانشجویان معلول تحمیل کرده و به دلیل مشکلات شناخته
شده مالی در بسیاری از مواقع دانشجویان با زحمت
بسیار قادر به دریافت کل شهریه یا در اکثر مواقع
بخشی از شهریه خود میشوند. منطقی است که برای تحقق
این حق پایهای دانشجویان معلول مکانیزمی پیشبینی شود
که شهریه دانشجویان معلول بطور مستقیم از سوی معاونت
راهبردی و برنامهریزی دفتر ریاست جمهوری یا سازمان
بهزیستی به دانشگاههای مربوط پرداخت شود و بر اساس
بخشنامه رسمی دولت مراکز آموزش عالی کشور با به
رسمیت شناختن حق آموزش رایگان افراد معلول شهریه این
دانشجویان را محاسبه و به طور مستقیم از خزانه دولت
دریافت کنند. مسئله دیگری که به طور غیرمستقیم در حق
آموزش عالی رایگان افراد معلول مستتر است و نادیده
گرفته شده است، تأمین وسایل کمک آموزشی این افراد،
مناسب سازی کلیه ساختمانها و محیطهای مراکز آموزش
عالی، تدارک به موقع مواد آموزشی برای افراد معلول
به ویژه نابینایان و کمبینایان، دستورالعملهای مشخص
در خصوص چگونگی برگزاری امتحانات و آزمونهای این
افراد و سایر پشتیبانیهایی است که امکان آموزش موفق
این افراد را در مراکز آموزش عالی تضمین میکند و
گرنه ورود افراد معلول به دانشگاهها و سپس رها کردن
آنها در مسیر پر پیچ و تاب آموزش بدون ایجاد امکانات
برابر آموزشی و پژوهشی برای آنان یا تأمین امکانات
رفاهی لازم مانند خوابگاههای مناسب صرفاً پاسخی ناقص
به ضرورت ورود و آموزش برابر حقوق افراد معلول در
مراکز آموزش عالی کشور است.
مشاور اسبق وزارت رفاه وعضوانجمن باور